آموزش یا یادگیری مساله این است

بهم گفت دوست دارم تو تعیین نیازهای آموزشی مدیرانم با ما همکاری داشته باشی و حتی نیازهای آموزشی خودم رو هم تعیین کنی! گفتم این خیلی خوبه که به عنوان یک مدیر متوجه اهمیت امر آموزش شدی ولی کافی نیست و باید این رو هم درک کنی که تعیین نیاز آموزشی و رفع اون تنها یکی از ورودی های فرآیند یادگیری هست...

صحبت هامون گل انداخت و رفتیم به این سمت این که نوشتن، قصه گفتن، خودآموزی، حل مساله، الگوسازی از بهترین ها، ایده داشتن، دسته بندی کردن، معاشرت با افراد خلاق و نوآور، کارآفرینی، بازخورد گرفتن، سفر به جاهای جدید، شمردن نعمت ها، پرهیز از قواعد گذشته و ساختن قوانین جدید، تصویر سازی ذهنی، حتی خوشمزگی و مواردی از این دست همگی می تونه به یادگیری که هدف اصلی آموزش هستش کمک کنه! 

همه منظورم این بود که تعیین نیاز آموزشی بخشی از راهه! راهی که الزاما نباید با آموزش دادن تموم بشه...! مهم یادگرفتنه و همه راه هایی که گفتم در کنار آموزش می تونه راهگشا باشه! سختش بود قبول کنه... از هر طرف که می گرفتمش می رفت سمت آموزش...!

ایزو و کنترل کیفیت آماری

ممیزی صدور گواهینامه ایزو 9001 و 22000 در حال انجامه... ممیز داره راجع به فنون آماری واسه تحلیل ضایعات و مسایل سلامت مواد غذایی می پرسه... همکاران واحد کنترل کیفیت و سلامت سازمان کارفرما خوشبختانه به خوبی به توصیه های بنده گوش کردند و نمودارهای کنترلی را ترسیم و تحلیل کرده اند.... ممیز هم در حال اظهار فضل هست که معنی و مفهوم این نمودارها اله و بله ...! یکی نیست بهش بگه بنده خدا تو که توی دانشگاه کلی واحد درسی برای کنترل کیفیت آماری پاس کردی باید خودت رو با این بندگان خدا مقایسه کنی! 

باز هم توی دلم گفتم خدا رو شکر همین استاندارد ایزو هست که بعضی ها به خاطر پیاده سازی اون مجبور می شن بخشی از بحث های کنترل کیفیت آماری رو یاد بگیرن و انجام بدن... باز هم بگید ایزو اله و بله و بدرد این مملکت نمی خوره!