من به هیچ وجه خدا را لمس نکردم.ولی خدایی که قابل لمس باشد که دیگر خدا نیست. اگر هر دعایی را هم اجابت کند، همین طور.

همان جا بود که برای نخستین بار حدس زدم که عظمت دعا بیش از هر جیز در این امر نهفته است که پاسخی به آن داده نمی شود و زشتی سوداگری را به این مبادله راهی نیست.

این را هم دریافتم که آموختن دعا، آموختن سکوت است و عشق فقط از جایی شروع می شود که دیگر هیچ انتظاری برای گرفتن هیچ چیز وجود نداشته باشد.

عشق تمرین نیایش است و نیایش تمرین سکوت.

آنتوان سنت اگزوپری