نظریه نظام تولید به هنگام برای اولین بار در شرکت مطرح گردید. کارشناسان TOYOTA در مطالعاتی که به منظور بهبود روش ها و سیستم ها انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که در فعالیت ها و عملیات شرکت هفت عامل وجود دارد که منشا و عامل اتلاف منابع سازمان هستند که عبارتند از:
اتلاف حاصل از تولید اضافی
اتلاف حاصل از طولانی بودن زمان انتظار( مشتری، ماشین، مواد و کارگر)
اتلاف حاصل از حمل و نقل
اتلاف حاصل از فرآیند تولید
اتلاف حاصل از ذخیره و انبار غیر ضروری مواد
اتلاف حاصل از حرکت اضافی
اتلاف حاصل از تولید کالای معیوب
این مطالعات مقدمه ای شد تا تاایچی اونو (Taichi Ohono) که ابتدا یک کارشناس بود و بعدها از مدیران ارشد شرکت تویوتا گردید، نظریه جدیدی در مدیریت تولید ارائه کند. نظریه او همین است که امروز با عنوان تولید ناب معروف می باشد. تاریخ بسط و گسترش این تفکر به اواسط دهه 1970 بر می گردد. ادامه مقاله را
اینجا مطالعه نمایید.